Μια αναζήτηση στα κοινωνικά δίκτυα αποκαλύπτει όλα όσα θέλουν να ξέρουν οι τουρίστες για το νησί!
Η Κεφαλονιά δεν χρειάζεται διαφημιστικά σποτ. Κάθε καλοκαίρι, εκατοντάδες ξένοι επισκέπτες γίνονται οι καλύτεροι πρεσβευτές της, ανεβάζοντας φωτογραφίες, αναμνήσεις, συμβουλές και κυρίως… ερωτήσεις στις ομάδες του Facebook.
Με μια αναζήτηση σε ομαδικές σελίδες του Facebook, με ονόματα όπως “Best of Kefalonia” που αριθμεί πάνω από 288 χιλιάδες μέλη και τη σελίδα “Visit Kefalonia” με 24 χιλιάδες ακόλουθους συγκεντρώσαμε σχόλια, φωτογραφίες, ερωτήσεις και αναρτήσεις που αποκαλύπτουν τι αγαπούν, τι αναζητούν, και τι παρατηρούν οι ξένοι στην Κεφαλονιά.
Από τις παραλίες μέχρι τη μετακίνηση, από τα γεύματα μέχρι τα ηλιοβασιλέματα, η εικόνα που σχηματίζεται είναι μία: ένα νησί που, χωρίς να προσπαθεί ιδιαίτερα, προσφέρει αυτό που όλοι επιθυμούν όταν λένε τη λέξη «διακοπές».
Προς αναζήτηση γυαλού
Οι παραλίες της Κεφαλονιάς είναι η πρώτη και βασικότερη αφορμή για να ερωτευθεί κάποιος το νησί. Σε πολλές αναρτήσεις, οι τουρίστες ζητούν προτάσεις για τις καλύτερες παραλίες κοντά στον τόπο διαμονής τους. Άλλοι ρωτούν για ήσυχες παραλίες, άλλοι για οργανωμένες με ξαπλώστρες, άλλοι ψάχνουν να τις φτάσουν με τα πόδια ή με λεωφορείο. Όμως όλοι, ανεξαρτήτως προτίμησης, συμφωνούν πως η θάλασσα είναι εκπληκτική.
Μακρύ Γιαλός, Μύρτος, Πετανοί, Καμίνια, Έμπλυση, Σκάλα, Πλατιά Άμμος, Αγία Ιερουσαλήμ. Κάθε μια από αυτές συνοδεύεται από σχόλια θαυμασμού και ενθουσιασμού. Οι παραλίες της Κεφαλονιάς έχουν αυτή την ιδιότητα: δείχνουν εντελώς διαφορετικές ανάλογα με την ώρα της ημέρας και τον καιρό, πάντα όμως εντυπωσιακές.
Μια τουρίστρια γράφει πως περπάτησαν 40 λεπτά από τη Σκάλα για να βρουν δύο μικρές ερημικές παραλίες, και το αποκάλεσε το «καλύτερο κομμάτι των διακοπών τους». Άλλοι ανεβάζουν φωτογραφίες από τον Μύρτο και την παραλία της Άσσου, υπογραμμίζοντας την καθαρότητα του νερού, την απουσία οργανωμένων εγκαταστάσεων, την αυθεντικότητα του τοπίου.
Πώς θα πάω από το Α στο Β; Και πόσο κοστίζει το ταξί;
Το δεύτερο πιο συχνό θέμα συζήτησης μεταξύ των ξένων τουριστών αφορά τις μετακινήσεις. Οι ερωτήσεις είναι καθημερινές και ποικίλουν από το πιο απλό «πόσο κάνει το ταξί από το αεροδρόμιο στο Λουρδά;» μέχρι πιο σύνθετα ζητήματα, όπως τα δρομολόγια των ΚΤΕΛ ή η πρόσβαση σε απομονωμένες παραλίες.Οι περισσότεροι τουρίστες καταλήγουν να νοικιάζουν αυτοκίνητο, ενώ δεν λείπουν και τα σχόλια με παράπονα για την ακρίβεια ή τη δυσκολία μετακίνησης χωρίς δικό τους όχημα.
Ωστόσο, αυτό που εντυπωσιάζει είναι ο αμοιβαίος σεβασμός και η διάθεση βοήθειας μεταξύ των μελών των ομάδων. Άγνωστοι μεταξύ τους, μοιράζονται εμπειρίες, δίνουν ακριβείς τιμές, προτείνουν διαδρομές, μέχρι και οδηγίες για το πώς να αποφύγει κανείς την ταλαιπωρία στο πάρκινγκ του Φισκάρδου.
Τα ίδια μέρη, ξανά και ξανά!
Ορισμένα τοπωνύμια εμφανίζονται ξανά και ξανά στις δημοσιεύσεις. Δεν είναι τουριστικοί προορισμοί από μπροσούρες, αλλά μέρη που οι επισκέπτες αγαπούν να επιστρέφουν: η Σκάλα, ο Πόρος, η Άσσος και το Φισκάρδο.
Η Σκάλα παρουσιάζεται ως ένας προορισμός χαλάρωσης. «Έχω μείνει εκεί πολλές φορές, το αγαπώ αυτό το μέρος», γράφει τουρίστας. Ο Πόρος, από την άλλη, αποσπά λόγια θαυμασμού για την ηρεμία του, αλλά και για την ιδιαίτερη αίσθηση κοινότητας. Κάποιοι δηλώνουν ενθουσιασμένοι απλώς παρακολουθώντας το πλοίο να κάνει μανούβρα στο λιμάνι.
Το Φισκάρδο και η Άσσος είναι δύο ακόμα περιοχές που αναφέρονται συχνά και μαγεύουν κυρίως με την κινηματογραφική ομορφιά τους. «Το πιο όμορφο μέρος του κόσμου», γράφει μια γυναίκα για την Άσσο. Άλλοι μιλούν για τα σπίτια με τα χρώματα, την ηρεμία, την αρχιτεκτονική, το φως. Παρότι αναφέρονται συχνά παράπονα για το πάρκινγκ ή τις τιμές, το αισθητικό αποτέλεσμα υπερισχύει πάντα.
Το ποστάρισμα… πάει σύννεφο
Οι τουρίστες δεν αρκούνται στις λέξεις. Οι ομάδες γεμίζουν με φωτογραφίες: από θάλασσες, γαλάζια νερά, στενά δρομάκια, λουλούδια, γάτες κάτω από τις ταβέρνες, πιάτα γεμάτα φρέσκα ψάρια και θαλασσινά. Οι εικόνες δεν έχουν φίλτρα. Είναι αυθεντικές, τραβηγμένες με κινητό, άλλες κουνημένες και άλλες πιο επαγγελματικά δοσμένες αποκαλύπτοντας τον χρόνο που έχει αφιερώσει ο φωτογράφος για τη σωστή λήψη.
Μία από τις πιο χαρακτηριστικές φράσεις: «Τα ηλιοβασιλέματα στο Αργοστόλι ήταν απίστευτα». Άλλοι απαθανατίζουν το ξημέρωμα στον Πόρο, τα ήρεμα νερά της Σάμης, τη θέα από τα μπαλκόνια τους ή και ένα ποτό με φόντο το απέραντο γαλάζιο. Κάθε εικόνα κουβαλάει μια μικρή ιστορία, έναν λόγο για να ξανάρθεις.
Παραλίγο… food bloggers!
Οι φωτογραφίες με πιάτα φαγητού ήταν, είναι κι θα παραμείνει αξία ανεκτίμητη για τον κόσμο των social media. Όμως εδώ δεν έχουμε μπέργκερ και τουριστικές πίτσες. Οι επισκέπτες απαθανατίζουν ψάρια, σαλάτες με ντομάτα και φέτα, λαχανικά, τοπικά γλυκά, καραφάκια με κρασί, ποτήρια με ούζο.
«Απλά, φρέσκα και υπέροχα», γράφει μια τουρίστρια από το Ηνωμένο Βασίλειο. Άλλοι επαινούν τις ταβέρνες δίπλα στη θάλασσα, το σέρβις, το περιβάλλον. Το φαγητό δεν παρουσιάζεται ως προϊόν, αλλά ως εμπειρία φιλοξενίας. Ένα τραπέζι με κρασί και τοπικούς μεζέδες γίνεται λόγος για να γράψει κάποιος «νιώθουμε σαν στο σπίτι μας».
«Ερχόμαστε κάθε χρόνο»
Αυτό που ίσως εντυπωσιάζει περισσότερο είναι ο αριθμός των επισκεπτών που επιστρέφουν ξανά και ξανά. Πολλοί δηλώνουν πως έρχονται στην Κεφαλονιά από το 2007, το 2010 ή ακόμα και από τη δεκαετία του ’80. Ο λόγος; Η αίσθηση ότι δεν είναι πια τουρίστες, αλλά φίλοι.
«Το νησί μας έχει κερδίσει», γράφει μία γυναίκα, «δεν θέλω να πηγαίνω αλλού πια». Αυτή η επαναληπτικότητα δεν οφείλεται μόνο στη φυσική ομορφιά ή στο φαγητό. Έχει να κάνει με τη σχέση που αναπτύσσεται με τον τόπο, τους ανθρώπους, τη ρουτίνα του καλοκαιριού.
Κάθε χρόνο οι τουρίστες συναντούν ξανά τις ίδιες γειτονιές, τους ίδιους σερβιτόρους, τα ίδια καταλύματα. Αναγνωρίζονται, ανταλλάσσουν χαμόγελα, χαιρετιούνται σαν παλιοί γνώριμοι. Και αυτή η αίσθηση οικειότητας είναι το πολυτιμότερο δώρο που μπορεί να προσφέρει ένας τόπος.
Η Κεφαλονιά δεν υπόσχεται εμπειρίες ζωής. Τις προσφέρει, χωρίς να το διαφημίζει. Οι ξένοι που την επισκέπτονται δεν αποζητούν την τελειότητα, αλλά την αυθεντικότητα. Και τη βρίσκουν. Στην παραλία χωρίς wifi. Στο χαμόγελο του ντόπιου. Στη γάτα που κοιμάται κάτω από την καρέκλα. Στο φως. Στο μπλε. TΣτην απλότητα. Και τελικά, επιστρέφουν. Ξανά και ξανά.
Γιατί στην Κεφαλονιά, δεν είσαι ποτέ απλώς επισκέπτης.
Greek 
English